1.เลือกตัวสุขภาพที่ดีและสมบูรณ์ มีหลายคนซื้อไก่ดี ๆ ไปแล้ว พอไปถึงบ้านก็เจ็บป่วยตายเสียดายเสียเวลาเสียเงิน การเลือไก่สุขภาพดี ให้ดูเวลาไก่ยืนมันจะสง่าผ่าเผย ไม่เหงาซึมดูที่หน้าจะแดงๆ หงอนจะแดงสด ดูที่ตาจะเปล่งประกายสดใส ดวงตาเบิกกว้าง สดใส ไม่หรี่ ไม่ฝ้า ไม่มีน้ำตาไม่บวมแดง ดูที่หน้าอก ต้องมีกล้ามเนื้อเต็มทั้งสองข้าง ดูที่เกล็ดสังวาลย์ ข้างแข้งด้านนอกจะมีสีเลือดแดง ขาจะเต่งตึงกลมอูม ไม่เหี่ยวซีด ปีกไม่แหว่ง ไม่โหว่ ขนเป็นมันเงางาม ฟังเสียงหายใจไม่ครืดคราด ดูจมูกไม่มีน้ำมูก คราบน้ำมูก กลิ่นปากจมูก ไม่มีกลิ่นเหม็น
2.สอบประวัติการทำวัคซีน ไก่ที่ซื้อมาจะต้องทำวัคซีน มาทำครบถ้วน คือ นิวคลาสเซิล 2 ครั้ง 7 วัน 21 วัน หลอดลมอักเสบ 14 วัน ฝีดาษ 30 วัน หวัดหน้าบวม 40 วัน และอหิวาต์ 60 วัน วัคซีนถือว่าสำคัญต่อชีวิตไก่มากมายถ้าไม่ทำไก่จะไม่มีภูมิคุ้มกันโรคเวลาโรคระบาด ก็จะติดโรคง่ายและตายหมดทำให้เสียหายขาดทุน ถ้ายังทำไม่ครบก็ให้มาทำเพิ่มเติมให้ครบ และทำนิวคลาสเซิลทุก ๆ 3 เดือน
3.ก่อนเอาเดินทางไกลกลับบ้าน ต้องให้อดอาหาร (ป้องกันไก่เครียดไม่ย่อยแล้วตาย) ให้กินยาแก้เครียด หรือยาบำรุงพวกกรด อะมิโน หรือซุปเปอร์วิทย์ตัวละ 5 หยด จะทำให้ไก่แข็งแรงไม่แพ้อากาศไม่เครียด ไม่เจ็บป่วย ขณะเดินทางและถึงบ้าน
4.เมื่อไก่ถึงบ้าน ให้เอาออกจากกล่องเอาใส่สุ่มเอามุ้งครอบ ให้กินน้ำผสม พาส 215 และกรดอะมิโน เกลือแร่ไวตามิน อย่าให้กินอาหารจนกว่าจะถึงวันรุ่งขึ้น ที่เห็นว่าไม่มีอาการเจ็บป่วย อาหารควรให้อาหารอ่อน เช่น อาหารลูกไก่ อย่าให้ข้าวเปลือกเป็นอันขาด จะพาลไม่ย่อย พอเห็นว่าไก่สุขภาพปกติ จึงทำให้เห็นว่าการเลือกซื้อไก่ มาทำพันธุ์เป็นเรื่องสำคัญเป็นประตูแรกที่จะทำให้เราประสบความสำเร็จ หรือไม่ จึงต้องพิถีพิถันเป็นอย่างมาก อย่าไปหลงเชื่อเขา เขาว่า เขาบอก เขาโฆษณา คงต้องฟังด้วยหู เห็นด้วยตา กล้าด้วยมือ เชื่อด้วยสมองตัวของตัวเอง จึงจะแน่นอน และได้ของดี แต่ทั้งนี้ จะต้องมีพื้นความรู้มาก่อน ถ้าไม่รู้จักก็คงต้องหา หาผู้รู้ผู้ช่วย ก็จะไม่เกิดการผิดพลาด ก็จะประสบผลสำเร็จ
วิธีสังเกตไก่ชนเก่ง ตอนหัดเล่นไก่ไก่ชนเก่ง ใหม่ๆ ผมก็จะไปคัดไก่ตามซุ้มที่เขาปล้ำจำหน่ายเห็นตัวไหนตีแม่น ตีแรง ตีหัก ตีชักมักจะถามซื้อเอามาเลี้ยงเพื่อออกชน และก็มีโอกาสได้เข้ามาเล่นเน็ท พบเพื่อนฝูงมากมายก็นัดกันเอาไก่ไปปล้ำกันจนกลายเป็นงานรวมพลมาจนทุกวันนี้ เริ่มแรกนำไก่ตัวโปรดที่คิดว่าเก่งออกไปปล้ำรวมพลก็จะสู้ไก่ของสมาชิกไม่ได้เลย บางตัวคิดว่าทีเด็ดก็นำออกชนแค่อันกว่าๆ ก็แพ้เขาแล้วแบบสู้กันไม่ได้เลย พอดีวันหนึ่งปล้ำไก่เพลินไปหน่อยตกเย็นเกือบ 4 โมงเย็นคนที่เอาไก่มาปล้ำก็เริ่มตั้งวงก๊งสุรากัน ซึ่งเขาก็ชักชวนให้ไปดื่มด้วยกัน แล้วก็มีเด็กรุ่นน้องคนหนึ่งพูดว่า “ผมเห็นใจพี่นะครับที่ไก่พี่ออกตีแพ้ตลอดเลย พี่เคยคิดไหมว่าทำไม” ผมก็ตอบว่าคงเป็นเพราะเลี้ยงสู้เขาไม่ได้ น้องเขาก็ต่อว่าไม่ใช่ครับไก่พี่คนละเกรดกับไก่เขาครับพี่อย่าโกรธนะที่ผมเอาความจริงมาพูด ผมก็ถามว่าแล้วรู้ได้อย่างไรว่าไก่ตัวไหนเกรดสูง ตัวไหนเกรดต่ำ น้องเขาก็บอกว่าพี่อย่าหาว่าผมสอนนะผมอยู่ในวงการไก่ชนมาตั้งแต่เด็กๆ เลยค่อนข้างเข้าใจเพราะคลุกคลีมาเยอะกว่าพี่ ผมจะแสดงความคิดเห็นให้พี่ฟังละกันเชื่อหรือไม่แล้วแต่พี่ละกันครับถ้าจะให้เริ่มต้นกันก็ต้องบอกว่าเจ้าของไก่ครับจะเป็นคนคัดเกรดไก่ เขาเลี้ยงเขาต้องรู้ว่าตัวไหนดีกว่ากันสมมุติว่าไก่ในครอกมี 4 ตัว ตัวที่เขาคัดได้เก่งสุดก็คือเกรด A โอกาสตีชนะ 80-100 % ซึ่งไก่เกรด A นี้จะถูกขายเข้าซุ้มใหญ่ๆ ส่วนไก่ตัวที่ฝีมือรองลงมาก็จะเป็นไก่เกรด B โอกาสตีชนะ 70% ก็จะถูกคัดส่งให้กับซุ้มไก่ขนาดกลางๆ ส่วนไก่ที่เหลือเป็นไก่เกรด C โอกาสในการตีชนะ 50 % ไก่พวกนี้จะนำเข้ามาปล้ำโชว์เผื่อถูกตาถูกใจใครเขาถามซื้อก็จะขายให้......ผมก็ถามอย่างสงสัยว่าทำไมไก่เกรด C ที่ว่าเอามาปล้ำตอนปล้ำมันก็ดูเก่ง เชิงดี ตีเจ็บล่ะ....อันนี้ก็ขอบอกพี่ว่าทุกซุ้มเขาก็เอาไก่เกรด C มาปล้ำขายตอนมันตีกันจึงสนุกสูสีแล้วพี่ก็ซื้อไปพอพี่เอาออกชนในบ่อนพี่ไปเปรียบเจอไก่เกรด A พี่ก็ต้องสู้ไม่ได้อยู่วันยังค่ำใช่ไหมครับพี่........คำบอกเล่านี้ได้ให้ข้อคิดผมเป็นอย่างดี แต่จะทำอย่างไรเราจึงจะคัดได้ไก่เกรด A กับเขาบ้างล่ะคงต้องมีเงินถุง
